Nasz poeta na „Poranku Poetyckim” w Gorzowie Wielkopolskim

Dnia 23 listopada 2023 w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim, wziąłem wraz z przyjaciółmi udział w “Poranku Poetyckim”. Jako, że występowałem w tym wydarzeniu, czytając swoją poezję, było to dla mnie wielkie wyzwanie ale i wielka radość. Nigdy nie sadziłem, że uda mi się przeczytać trzy wiersze jeden po drugim i to na dodatek moje wiersze :). Poza mną występowali tam też inni wspaniali artyści, nie tylko z wierszami ale i prezentujący utwory muzyczne. Jedna z Pań prezentowała swoje wiersze, które były po prostu super i bardzo mi się podobały. Jej fraszki niosły prawdę i bardzo ciekawą ocenę otaczającego nas świata polityki i życia ludzi. Dla wszystkich wielkie gratulacje i wielkie brawa.Po “Poranku Poetyckim” spacerując przeszliśmy park i poszliśmy pozwiedzać galerie Askana Wszędzie już było widać świąteczny nastrój. Następnie zamówiliśmy przepyszne jedzenie i wracając do domów zajechaliśmy na kawę do MacDonalda. To był wspaniały dzień! Składam serdeczne podziękowania dla Pani Kierownik WTZ Agnieszki Sławiak, wspaniałej kadry organizującej wyjazd i naszego Kierowcy, za to, że pozwolili mi przeżyć tak piękny i wzruszający dla mnie dzień.                                                                                                    Opis: Norbert Edward Milko.

NORBERT EDWARD MILKO 3 wiersze na „Poranek Poetycki” 23.11.2023 r.

Taniec
gdy wieczorem kładę się do łóżka
wtedy rozpoczynam marzenia
jakby to było gdybym chodził
wtedy układają się marzenia jedno po drugim
a kończą się tańcem
nigdy nie zwątpiłem w to że kiedyś będę chodził
nigdy nie stracę nadziei że będę biegał
nie wolno mi stracić nadziei że będę tańczył
ten kto wierzy w Pana Boga
nie traci wiary i nie ma wątpliwości
bo wątpliwości mają ci ludzie
którzy nie żyją Słowem Bożym

Kwiaty
życie bez kochanych kwiatów nie ma wielu barw
a życie bez barw to życie bez wartości
na szczęście kwiaty są i ratują smutne serduszka
bo każdy wie, że kto kocha kwiaty
ten jest w miłość bogaty
kwiaty mają w sobie wielką moc
pomimo tego że są bardzo delikatne i bardzo kruche
niosą ze sobą szczęście i radość
a paleta ich kolorów sprawia uśmiech u ludzi

Taniec życia
moja niepełność znika gdy kładę wieczorem głowę na poduszce
co prawda to prawda
najpierw jest strumień łez – dopiero potem zaczynają się sny
w tych snach jestem sprawny
tak niewiele człowiekowi niepełnosprawnemu trzeba by był radosny
ludzie niepełnosprawni mają swój własny świat
codzienne doświadczenia w pokonywaniu bólu i barier
dla mnie każda noc to wielka szalona przygoda
dzięki tym kolorowym snom jest lżej
a mi potrzeba siły żeby być radosnym
tak ławo jest niepełnosprawnego zranić
trudno jest go pokochać takim jakim jest
dla niektórych człowiek niepełnosprawny to zło
a to tylko człowiek, który ma skończoną szkołę bólu i cierpienia
to wszystko uczy pokory i zrozumienia
dlatego ja jestem inny
ja kocham życie
i walczę.